- ۱۷۳
- ۱۰۰۰
- ۱۰۰۰
- ۱۰۰۰
تلاوت ترتیل خلیفه طنیجی سوره بلد
تلاوت ترتیل سوره ای با صدای خلیجه طنیجی
۹۰: البلد
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به این شهر (۱)
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾
و حال آنکه تو در این شهر جاى دارى (۲)
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾
سوگند به پدرى [چنان] و آن کسى را که به وجود آورد (۳)
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾
براستى که انس... ان را در رنج آفریدهایم (۴)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿۴﴾
آیا پندارد که هیچ کس هرگز بر او دست نتواند یافت (۵)
أَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿۵﴾
گوید مال فراوانى تباه کردم (۶)
یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُّبَدًا ﴿۶﴾
آیا پندارد که هیچ کس او را ندیده است (۷)
أَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿۷﴾
آیا دو چشمش ندادهایم (۸)
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ ﴿۸﴾
و زبانى و دو لب (۹)
وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿۹﴾
و هر دو راه [خیر و شر] را بدو نمودیم (۱۰)
وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿۱۰﴾
و[لى] نخواست از گردنه [عاقبتنگرى] بالا رود (۱۱)
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾
و تو چه دانى که آن گردنه [سخت] چیست (۱۲)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿۱۲﴾
بندهاى را آزادکردن (۱۳)
فَکُّ رَقَبَةٍ ﴿۱۳﴾
یا در روز گرسنگى طعامدادن (۱۴)
أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿۱۴﴾
به یتیمى خویشاوند (۱۵)
یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿۱۵﴾
یا بینوایى خاکنشین (۱۶)
أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿۱۶﴾
علاوه بر این از زمره کسانى باشد که گرویده و یکدیگر را به شکیبایى و مهربانى سفارش کردهاند (۱۷)
ثُمَّ کَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿۱۷﴾
اینانند خجستگان (۱۸)
أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿۱۸﴾
و کسانى که به انکار نشانههاى ما پرداختهاند آنانند ناخجستگان شوم (۱۹)
وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۱۹﴾
بر آنان آتشى سرپوشیده احاطه دارد (۲۰)
عَلَیْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿۲۰﴾
نمایش بیشتر
۹۰: البلد
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به این شهر (۱)
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾
و حال آنکه تو در این شهر جاى دارى (۲)
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾
سوگند به پدرى [چنان] و آن کسى را که به وجود آورد (۳)
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾
براستى که انس... ان را در رنج آفریدهایم (۴)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿۴﴾
آیا پندارد که هیچ کس هرگز بر او دست نتواند یافت (۵)
أَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿۵﴾
گوید مال فراوانى تباه کردم (۶)
یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُّبَدًا ﴿۶﴾
آیا پندارد که هیچ کس او را ندیده است (۷)
أَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿۷﴾
آیا دو چشمش ندادهایم (۸)
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ ﴿۸﴾
و زبانى و دو لب (۹)
وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿۹﴾
و هر دو راه [خیر و شر] را بدو نمودیم (۱۰)
وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿۱۰﴾
و[لى] نخواست از گردنه [عاقبتنگرى] بالا رود (۱۱)
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾
و تو چه دانى که آن گردنه [سخت] چیست (۱۲)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿۱۲﴾
بندهاى را آزادکردن (۱۳)
فَکُّ رَقَبَةٍ ﴿۱۳﴾
یا در روز گرسنگى طعامدادن (۱۴)
أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿۱۴﴾
به یتیمى خویشاوند (۱۵)
یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿۱۵﴾
یا بینوایى خاکنشین (۱۶)
أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿۱۶﴾
علاوه بر این از زمره کسانى باشد که گرویده و یکدیگر را به شکیبایى و مهربانى سفارش کردهاند (۱۷)
ثُمَّ کَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿۱۷﴾
اینانند خجستگان (۱۸)
أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿۱۸﴾
و کسانى که به انکار نشانههاى ما پرداختهاند آنانند ناخجستگان شوم (۱۹)
وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۱۹﴾
بر آنان آتشى سرپوشیده احاطه دارد (۲۰)
عَلَیْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿۲۰﴾
نمایش بیشتر
